Eurydice Maria Ventouri

“ΙΠΠΟ-ΚΑΘΑΨΙΑ”

Solo Exhibition

November 25, 2020 – January 15, 2021

Press Release

MaLou Art Consulting is pleased to announce ΙΠΠΟ-ΚΑΘΑΨΙΑ,  solo exhibition featuring 16 works by Greek artist Eurydice Maria Ventouri.

The title of the exhibition ΙΠΠΟ-ΚΑΘΑΨΙΑ is not accidental.Ιπποκαθάψια means acrobatics on a horse. It’s the equivalent of a form of non-violent bull fighting based on an ancient ritual involving an acrobat leaping over the back of a charging bull. Ritual leaping over bulls was widely practiced in Minoan Crete.

Eurydice Maria Ventouri is a Greek surrealist artist. She was born in Athens, where she lives and works. She studied She followed her Αrchitecture studies in France, in Rouen at the beginning, (first cycle) and in Paris thereafter (second and third cycle of studies) at the National School of Architecture of Paris-La Villette ( UP6) from which she graduated. During her studies in Rouen she had the chance to attend the engraving class of Jacques Ramondot (professor of engraving at the National School of Fine Arts) where she learned a lot about metal engraving. At that time, during her stay in France.

Eurydice Maria Ventouri is celebrated for her vivid paintings with extraordinary compositions, in which she merges abstraction, representation and reinvention. Eurydice’s works are large in scale and her surrealistic compositions have figurative sources.  Over the course of Eurydice’s career, she continuously experimented, shifting her style to explore new techniques and forms of expression. Such regular reinvention led to a body of paintings and drawings and is characterized by boldness and innovation. The artist says: ‘’ Many of my works have no narrative. So I say that they are objects in themselves, that did not come to tell us anything about the world we live in, but may subconsciously communicate to us through strange unconscious paths of forgotten parameters’’

Eurydice Maria Ventouri about her art

Painting was an innate aspect of me.

Ever since I can remember, I have been painting despite the strict prohibition of my mother (she thought I was neglecting my lessons) who forced me to hide in the most secret places of the house, or behind the backs of my classmates at school for paint.

Painting was my first revolution against the forbidden.

Physics was my second love, I was also my life partner, but that does not concern us here. My choice to study Architecture was an attempt to combine my artistic side with the positive sciences.

I was ambitious in painting with an hidden ambition, kept inside me like a guilty secret.I wanted to chart new paths in art that have not been walked, to give her original images, to build this special, the only one that could be born through me and only me.

That’s why I never copied anything. Neither through nature anything nor any objects existing and visualized.

I looked around without noticing, I was just getting the ‘feel’ from things. My gaze was always transcendental, always wandering in other dimensions of the mind.  The space in my works is built with bodies, thus creating a human landscape.

I never wanted to sell anything. My painting was an extension and part of myself. How to sell your hands just because they protrude from your body? I showed my works in group exhibitions of the P. Faliro group of artists of which I was a member for 20 years 1980-2000 at the P. Faliro Cultural Center and wherever the group exhibited, as well as in some other UNESCO events in Piraeus but also in many other organized exhibitions of artist groups from facebook without ever putting prices on the artworks. The prices I have to put here to my artworks in this solo exhibition may be high, but I hope they are quite prohibitive.

My motivation was the satisfaction of participation, of exchange, of admiration and good speech. With this in mind, I am exposing here today I have recently taken part in two group exhibitions at the MaLou Art Consulting Galleryas well as in two group exhibitions at The European Center for Architecture Art Design and Urban Studies
One of my works, “Karma” traveled to Paris and took part in the group exhibition “Les Hommes de la Mediteranne”  2016 – Village St. Honore-Gallerie du Colombier – PARIS under the auspices of the Club for Unesco Art- Literature and Science of Greece  I have crafted the covers of two collections. One is the “PSOMI” (Bread), short stories by the distinguished Cypriot writer and poet Christos Tsiailis with the cover of my painting “memories”

The other is the poetic collection “complaining words” of the poet Antonis Samoladas with the cover of my “centaur”. It has also been translated into English and is available under the same cover

Recently my participation in the Florence XIII Florence Biennale 2021: Admission has been approved.

 

How I work?  My works are an automatic recording of the subconscious. They are built on their own and I just watch them, help and take care of their structure and aesthetic development … I lend my hand and act like a midwife to what she wants to be born through me … Maybe they are the primitive elements of the common subconscious who mixed with my subconscious looking for light ….. asking to be born somewhat in some mysterious way … Many of my works have no narrative. So I say that they are objects in themselves, that did not come to tell us anything about the world we live in, but may subconsciously communicate to us through strange unconscious paths forgotten parameters … How some of them are autonomous beings that spring from primitive times and they exist only because they wanted to be born and they found in me the receiver that could implement them in some way. Yes, there is a strong mysticism in all this. I used to say I was an alchemist. Otherwise I have a very rational mind, as Physics was the other passion of my life (of course this also matches alchemy) If one reads the manifesto of André Breton’s theory of surrealism, I think I fully correspond to his definition of automatic surrealist writing. They certainly couldn’t get rid of me like many others in the movement did. But I don’t just belong there, in this current. Recognizable writing elements exist mixed with all the currents that influenced me and with all the painters that I loved and admired and that I unconsciously captured. This is how the visual writing with which I express myself was built and which may not belong to any current.

Exhibition Eurydice Maria Ventouri

ARTWORKS AVAILABLE for SALE
Eurydice Maria Ventouri

Eurydice Maria Ventouri BIO

Biography

Eurydice Maria Ventouri

She was born in Piraeus, where she graduated from the Greek- French high school “Jeanne d ‘Arc”.

She studied Architecture in France, first in Rouen (first cycle) and then in Paris (second and third cycle) at the National School of Architecture in Paris-La Villette (UP6) where she graduated.

During her studies in Rouen she had the opportunity to attend the engraving class of Jacques Ramondot (professor of engraving at the National School of Fine Arts) where she learned a lot about metal engraving.

At that time, during her stay in France, she worked mainly in ink and metal engravings with the techniques “eau forte” and “pointe sèche “After her return to Greece, she worked mainly on oil paintings on canvas.She has participated in many exhibitions in Greece and some abroad.

.

Η ζωγραφική ήταν μια έμφυτη παράμετρος του εαυτού μου.

Απ΄ όταν με θυμάμαι, ζωγράφιζα και μάλιστα παρά την αυστηρή απαγόρευση της μητέρας μου (πίστευε ότι παραμελούσα έτσι τα μαθήματά μου) που με ανάγκαζε να κρύβομαι στα πιο απόκρυφα σημεία του σπιτιού, ή πίσω από τις πλάτες των συμμαθητών μου στο σχολείο για να ζωγραφίζω.

Η ζωγραφική ήταν η πρώτη μου επανάσταση ενάντια στο απαγορευμένο.

Η φυσική ήταν η δεύτερη αγάπη μου, συντρόφισσα επίσης της ζωής μου, αλλά αυτό δεν μας αφορά εδώ.

Η επιλογή μου να σπουδάσω Αρχιτεκτονική ήταν μια προσπάθεια συγκερασμού της καλλιτεχνικής πλευράς μου με τις θετικές επιστήμες.

Ήμουν φιλόδοξη στην ζωγραφική με μια φιλοδοξία ανομολόγητη, φυλαγμένη μέσα μου σαν ένοχο μυστικό.

Ήθελα να χαράξω καινούργια μονοπάτια στην τέχνη, απάτητα, να της χαρίσω εικόνες πρωτοειδομένες, να κτίσω αυτό το ιδιαίτερο, το μοναδικό που μπορούσε να γεννηθεί μέσα από εμένα και μόνο από εμένα.

Αυτός είναι ο λόγος που ποτέ μου δεν αντέγραψα το οτιδήποτε. Ούτε μέσα από την φύση κάτι ούτε οποιαδήποτε αντικείμενα υπαρκτά και οπτικοποιημένα.

Κοιτούσα γύρω μου χωρίς να παρατηρώ, έπαιρνα μόνο την ‘αίσθηση’ από τα πράγματα. Το βλέμμα το δικό μου ήταν πάντα υπερβατικό, πλανιόταν πάντα σε άλλες διαστάσεις του νου. Ο χώρος στα έργα μου είναι κτισμένος με σώματα δημιουργώντας έτσι ένα ανθρώπινο τοπίο.

Δεν θέλησα ποτέ να πουλήσω τίποτα. Η ζωγραφική μου ήταν προέκταση και μέρος του εαυτού μου. Πώς να πουλήσεις τα χέρια σου μόνο και μόνο επειδή προεξέχουν από το σώμα σου;

Έδειχνα τα έργα μου σε ομαδικές εκθέσεις της ομάδας καλλιτεχνών Π. Φαλήρου της οποίας ήμουν μέλος την 20ετία 1980-2000 στο Πνευματικό κέντρο Π Φαλήρου και όπου αλλού η ομάδα εξέθετε, όπως επίσης σε κάποιες άλλες διοργανώσεις της ΟΥΝΕΣΚΟ στον Πειραιά, αλλά και σε πλήθος άλλες διοργανωμένες εκθέσεις ομάδων καλλιτεχνών από το facebook χωρίς ποτέ να βάλω τιμές στα έργα. Οι τιμές που υποχρεωτικά έβαλα εδώ σε αυτή την ατομική έκθεσή μου είναι ίσως υψηλές, αλλά έτσι γίνονται αρκετά απαγορευτικές.

Το κίνητρό μου ήταν η ικανοποίηση της συμμετοχής, της ανταλλαγής, για τον θαυμασμό και τον καλό τον λόγο. Με αυτό το σκεπτικό εκθέτω σήμερα εδώ

Το 2017–18 έλαβα μέρος σε δύο ομαδικές εκθέσεις στην MaLou Art Consulting Gallery

όπως και σε δύο ομαδικές στην γκαλερί The European Centre for Architecture Art Design and Urban Studies

Ένα έργο μου, το «Κάρμα»  ταξίδεψε έως το Παρίσι και έλαβε μέρος στην ομαδική έκθεση “Les Hommes de la Mediteranne”  2016 – Village St. Honore – Gallerie du Colombier – PARIS under the auspices of the Club for Unesco Art- Literature and Science of Greece

Έχω φιλοτεχνήσει τα εξώφυλλα δύο συλλογών.

Το ένα είναι «ΤΟ ΨΩΜΙ», διηγήματα του διακεκριμένου Κύπριου συγγραφέα και ποιητή Χρίστου Τσιαηλή με εξώφυλλο τον πίνακά μου «μνήμες»

Το άλλο είναι η ποιητική συλλογή «παραπονεμένες λέξεις» του ποιητή Αντώνη Σαμολαδά με εξώφυλλο την «κενταυρίνα» μου. Έχει μεταφραστεί και στην Αγγλική γλώσσα και κυκλοφορεί με το ίδιο εξώφυλλο

Πρόσφατα έχει εγκριθεί και η συμμετοχή μου στην Μπιενάλε της Φλωρεντίας XIII Florence Biennale 2021: Admission

 

Πως δουλεύω

Τα έργα μου είναι μια αυτόματη καταγραφή του υποσυνείδητου. Κτίζονται μόνα τους και εγώ απλά τα παρακολουθώ, βοηθώ και φροντίζω την δομή και την αισθητική εξέλιξή τους … Δανείζω το χέρι μου και λειτουργώ σαν μαία σε αυτό που θέλει να γεννηθεί μέσα από μένα… Ίσως να είναι τα αρχέγονα στοιχεία του κοινού υποσυνείδητου ανάμεικτα με το υποσυνείδητό μου που ψάχνουν το φως….. που ζητούν να γεννηθούν κάπως με κάποιο μυστήριο τρόπο…

Πολλά από τα έργα μου δεν έχουν αφήγηση. Έτσι λέω πως είναι αντικείμενα αφ΄ εαυτού, που δεν ήρθαν να μας πουν κάτι για τον κόσμο που ζούμε, αλλά ίσως να μας επικοινωνήσουν υποσυνείδητα μέσα από περίεργες ασυνείδητες διαδρομές ξεχασμένες παραμέτρους … Πως κάποια από αυτά είναι αυτόνομα όντα που ξεπηδούν από αρχέγονες εποχές και υπάρχουν μόνο επειδή θέλησαν να γεννηθούν και βρήκαν σε μένα τον δέκτη που μπορούσε να τα υλοποιήσει με κάποιο τρόπο.

Ναι υπάρχει ένας ισχυρός μυστικισμός σε όλα αυτά. Κάποτε έλεγα πως είμαι αλχημιστής. Κατά τα άλλα έχω πολύ ορθολογιστική σκέψη, καθώς η Φυσική ήταν το άλλο πάθος της ζωής μου (φυσικά και αυτό ταιριάζει με την αλχημεία)

Αν διαβάσει κανείς το μανιφέστο του θεωρητικού του σουρεαλισμού André Breton, νομίζω ότι ανταποκρίνομαι πλήρως στον ορισμό του σε ότι αφορά στην αυτόματη σουρεαλιστική γραφή. Σίγουρα δεν θα μπορούσαν να με διαγράψουν όπως έγινε με πολλούς άλλους του κινήματος.

Όμως δεν ανήκω μόνο εκεί σαν ρεύμα. Στοιχεία γραφής αναγνωρίσιμα υπάρχουν ανάμεικτα απ’ όλα τα ρεύματα που με επηρέασαν και απ΄ όλους τους ζωγράφους που αγάπησα και θαύμασα και που ασυνείδητα αποτύπωσα. Έτσι κτίστηκε η εικαστική γραφή με την οποία εκφράζομαι και που ίσως τελικά να μην ανήκει σε κανένα ρεύμα.

 

Βιογραφία

Ευρυδίκη Μαρία Βεντούρη

Γεννήθηκε στoν Πειραιά, όπου πήρε το απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την Ελληνογαλλική σχολή “Jeanne d’ Arc”.

Ακολούθησαν οι σπουδές Αρχιτεκτονικής στη Γαλλία, στη Rouen αρχικά, (πρώτος κύκλος) και στη συνέχεια στο Παρίσι (δεύτερος και τρίτος κύκλος σπουδών) στην Εθνική Σχολή Αρχιτεκτονικής του Παρισιού-La Villette ( UP6) απ΄όπου αποφοίτησε.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών της στη Ρουέν είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει το μάθημα χαρακτικής του Jacques Ramondot (καθηγητή χαρακτικής στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών) όπου έμαθε πολλά για τη χαρακτική μετάλλων.

Εκείνη την εποχή, κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη Γαλλία, δούλευε κυρίως σχέδια με μελάνι και χαρακτικά σε μέταλλο με τις τεχνικές “eau forte” και “pointe sèche ”
Μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, δουλεύει κυρίως ελαιογραφίες σε καμβά.
Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και κάποια στο εξωτερικό.